Hoca Ahmed Yesevi ve Anadolu Erenleri

Pir Hoca Ahmed Yesevi ve Anadolu Erenleri

İlla Aşk kitabımda özellikle yer verdiğim Yunus Emre ve Hoca Ahmet Yesevi yazılarımı sık sık tekrar  paylaşma sebebimi açıklamak istedim.

Dört- beş yıl kadar önceydi. Çarşıda olduğum bir gün çok sevdiğim katmer- çay ziyafeti için bir börekçinin önündeki masaya oturmuş pişirilmesini beklerken, bir gurup ortaokul öğrencisi  gelip yan masaya oturmuştu.
Onlar da sipariş verip bekleyişe geçmiş, hazır boş vakit varken, bu pırıl pırıl çocuklarla muhabbet şansını kaçıramazdım.

Sıcak bir tebessüm ve selamlaşma sonrası muhabbet başlamıştı. Okul formalarının üzerine işlenmiş etiketteki ismi görünce heyecanım doruk yaptı. Okullarının adı Ahmed Yesevi idi çünkü.

İstanbul Ataköy'de bir camiye Yunus Emre adının verildiğini gördüğüm an gibi bir sevinç kapladı gönlümü. Çok şükür eşsiz değerlerimizi farkedip isimlerini kullanarak daha çok hatırlanması ve faydalanılmasına gayret ediliyor düşüncesi idi sevincimin nedeni. Bir camiye Yunus Emre adı verilmesi gibi bir okula Ahmed Yesevi adının verilmiş  olmasına da ilkkez rastlıyordum.

Sohbet konusu belirlenmişti. Hırkalarındaki amblemi işaret ederek heyecanla Ahmet Yesevi'mi okulunuzun adı dedim. Cılız bir evet duydum. Bu heyecansız evetten kim olduğunu bilmedikleri seziliyordu. Yanılmış olabileceğim umuduyla, ne güzel, kim olduğu hakkında ne biliyorsunuz çocuklar dedim.

Her birinden tek tek gelen, sanıyorum bir şair, yok yok ünlü bir yazar gibi cevaplarla hayal kırıklığım onlara değil, okullarına adı verilen bir Türk büyüğünü anlatma ihtiyacı duymayan okulda görevli idareci ve öğretmenlere kızgınlığa dönüştü. Kimbilir belki onlar da bihaberdiler.
Oradaki çocuklarımıza tanıtma ve bu aşkı aşılama görevi yeterli değildi. Yazılarımla, kitabımla daha çok insanımıza ulaşmalıydım. 

Aile içinde ve okullarımızda, ilahi nizamın korunmasına memuriyet mukaddes göreviyle şerefli  Türklüğümüz, sevgi, merhamet temelli güzel dinimiz ve her biri mukaddes görevli Türkler zincirinin değerli birer halkası olan atalarımızdan onur ve övünçle sözetmekten imtina edilmekle; yeni nesillerimize Türklük gurur ve şuuru, İslam ahlak ve faziletiyle donanma şansı da verilmemiş oluyor zira.

Bugün yaşadığımız çöküşün ana sebebi de bu. Okul müfredatına karar mercileri ne kadar önemliymiş ve "Öğretmenler yeni nesil sizin eseriniz olacaktır!" diyen Atatürk'ümüz ne haklıymış... 

Tek çare, biran önce idraki ve telafisi. Daha geç olmadan.. 
Amin Ya Rab'bi!..