“Çocuğumun Hayatı Nasıl Değişti: Bir Annenin Aşı, İlaç ve Umut Hikâyesi”

Geçtiğimiz günlerde Bülent Sevinç’in SMA ile ilgili eski bir videosunu paylaşmıştık. O paylaşımın ardından bize ulaşan bir aile, yaşadıklarını kendi ağızlarından aktarmak istedi.

Anne, yaşadıklarını şu sözlerle anlattı:

“Çocuğum aktif, canlı, istekli, neşeli, sapasağlam bir çocuktu. Dışarıya neşe saçan, oyunlar oynayan, parklardan çıkmayan bir evladım vardı. Ancak 4 yaşından sonra her şey bir anda değişti. O neşeli çocuk gitti, yerine ağlama krizleri yaşayan, dışarı çıkmak istemeyen, altına kaka yapan bir çocuk geldi.

Bütün aşılarını yaptırdım, maalesef topuk kanı da verdim. Çünkü bilinçsizdim. Genç yaşta anne oldum, o zamanlar sosyal medya, internet yoktu. Hele o 4 yaş aşısından sonra çocuğum tamamen değişti.

7 yaşına geldiğinde otizm, DEHB, bipolar, Tourette sendromu gibi birçok tanı aldı. 7 ile 10 yaş arasında her yıl yeni bir teşhis konuldu. Avuç avuç ilaçlar verildi. Kimisi DEHB için, kimisi bipolar için, kimisi tikleri için… Her gün ağır ilaçlar kullanıyordu.

Derken ablam internette Bülent Sevinç’in videosunu izlemiş. Bana ‘En azından dene’ dedi. İzledim, dinledim, ilaçları bıraktım. Ve inanılmaz bir şey oldu: Çocuğum toparlanmaya başladı. Önce sakinleşti, uysallaştı.

Daha önce 2-3 gün uyumazdı, ‘bipolar, mani atağı’ derlerdi. Uykusu düzene girdi. Altına yapmaları bitti. Derken 16 yaşına geldiğinde bu sene tuvaletini kendi yapıp temizlenmeyi öğrendi.

İlaçları bıraktığım günden beri iyileşmesi devam ediyor. Önce hasta ediyorlar, sonra ‘tedavi’ diye iyice hasta ediyorlar. O günleri hatırladıkça hâlâ çok üzülüyorum.”

Bu hikâyeden anlaşılan şu: Aşılar ve topuk kanı sonrası yavaş yavaş değişmeye başlayan bir çocuk, yıllarca ağır ilaç tedavisi gördü. Ancak anne, bir video vesilesiyle ilaçları kesince olumlu gelişmeler yaşadı.

Bugün 16 yaşında olan genç, geçmişe kıyasla çok daha iyi durumda. Annesi, “Keşke o günleri geri alabilsem” diyor ve şu soruyu soruyor:

“Peki, aşılar sonrası değişen bebekler için kim açıklama yapacak?”