36 Yıllık Meslek hayatımın yarısından fazlası Manisa
Lisesi’nin idaresinde geçti. Uzun yıllar tek lise olarak Manisa’nın öğretim
hayatında önemli bir yeri olan Manisa Lisesi’nin Cumhuriyet ve Mehmet Akif
Ersoy Liseleri açılmadan önce 182 öğretmeni ve 3000 den fazla
öğrencisi olan bir okuldu. Manisa Lisesi’nin idaresinde bulunduğum yıllarda bu
okula katkılarımın yanında, okulun da benim mesleki birikimimin oluşmasında
büyük bir katkısı oldu. Eğitim camiasında ilgi gören kitaplarımın
yanında, liselerde, ünivesitelerde ve cezaevlerinde ilgi
gören eğitim “Eğitim Seminerlerimin ( 388)“ nedeni, bu okulda
edindiğim mesleki tecrübem sayesindedir. Kıyıda , köşede bir okul müdürü
olsaydım bu birikimi elde etmem mümkün değildi. Çünkü tek lise olması
nedeniyle zengin, fakir her kesimden ailenin çocuklarının
okuduğu bir okuldu. Dolayısıyle Manisa’nın 132 yıllık ulu
eğitim çınarı Manisa Lisesi sadece öğrencileri değil,
farkında olmadan bizleri de eğitmiş. Manisa Lisesi’nin değerini,
Manisa’nın ulu bir eğitim çınarı olduğunu bu okuldan ayrıldıktan sonra
anladım. Şair diyor ki: “Cihân-ârâ cihân îçredir ârâyı bilmezler/
O mâhîler ki deryâ içredir
deryâyı bilmezler” Balıklar deniz içinde denizin kıymetini denizden
çıktıktan sonra anlarllarmış.. İnsanlar da sahip oldukları
şeylerin kıymetini kaybetikten sonra anlıyorlar.
Yukarıda da arzettiğim gibi her öğretmen arkadaşım gibi bu
okulun kıymetini bu okuldan ayrıldıktan sonra idrak
edenlerdenim. Emeklilik hayatımda bu okulda görev yapmanın
manevi huzurunu yudumlayanlardan biri olarak kendimi şanslı
buluyorum.
Trabzon Adana, Ankara, İstanbul, Konya’dan İzmir’e kadar gezdiğim il ve ilçelerde ve yurt dışında nereye gitsen bu ulu çınarın filizleriyle karşılaştım ve karşılaşıyorum.. Kıyı, köşede öğrencisi ve öğretmeni az olan bir okulda çalışsaydım bu birikimin oluşmasının mümkün olamayacağını yukarıda arzettim.. Onun için Manisa Lisesi’nin adının geçtiği her yerde içim bir hoş olur ve bu okulda çalışmamın manevi hazzını da her gittiğim yerde gülen bir sima ile karşılaştığımda doya doya yudumluyorum.
Geçenlerde, Manisa’nın gıda sektöründe “ MATADOR” ismiyle önemli bir yeri olan Manisa Lisesi’nden öğrecim Sayın Mehmet Yılmaz beyi, Manisa Ticaret Odasına Başkan seçilmesi dolayısıyla makamında ziyaret etmek üzere Manisa Ticaret ve Sanayi Odasına gittim. Daha odanın genel giriş kapısından girer girmez her yerde olduğu gibi gülen bir sima “ Hoş geldin hocam” diyerek karşıladı. “Hayrola hanımefendi sizi tanıyamadım” dediğimde, “ Hocam ben sizin Manisa Lisesi’nden öğrenciniz Aysel Şengil’im” diyerek kendilerini tanıttı. Bu arada geldiğimi haber alan Oda Başkanı Mehmet Yılmaz bey kardeşim de giriş katında yardımcısı yine Manisa Lisesi’nden öğrencimiz Ziraat mühendisi Sezen Şenay ve diğer arkadaşları ile birlikte karşılayarak makamına çıkardılar.
Mevlana “ Toprağa düşen tohum kaybolmaz” diyor. Aylarca taprak altında kalan mini minnacık tohum baharın yağmurların yağması , güneşin de toprağı yalaması sonucunda üstünde ister taş, ister kaya parçası olsun, bulduğu bir boşluktan boynunu uzatarak bütün güzelliği ve tazeliği ile toprağın üstüne çıktığı gibi, eğitim de tıpkı toprağa saçılan bir tohum gibi beyinlere saçılan bir tohumdur. Öğretmenin sözleri ve davranışları da öğrencinin beyninde yerini alır.
“Bugünün küçükleri, yarının büyükleri” diye çok sık kullandığımız bir
deyimimiz vardır. Her eğitimci meslektaşımız gibi ben de dünün küçüklerini
bugün filiz olarak gören eğitimcilerden biriyim. Rabbime şükürler
olsun emekli olarak emekliliğin ne olduğunu bilmeyen biriyim ve 55 yıldır da
kesintisiz eğitimin içindeyim. Gerek yurt içinde, gerekse yurt dışında 400 ‘e
yaklaşan seminerlerim dolayısıyla gittiğim yerlerde dünkü taze fidanların her
birini bugün çınar olarak okullarda öğretmen, müdür, üniversitelerde profesör,
dekan illerde Vali, ilçelerde Kaymakam, cezaevlerinde de Hakim, Savcı,
Manisa’da da Manisa’nın ekonomisine yön veren iş adamları olarak görmenin
verdiği hazzı ve mutluluğu sözcüklere dökmem mümkün değildir. Başarılı öğrencilerimi
gördüğümde kendi çocuklarımın mutluluğu ve başarısı gibi seviniyorum.
38 yıl önce Manisa Lisesi’nin C- Blokunda dersine girdiğim ÖĞRENCİM
Mehmet Yılmaz daha dün gibi gözlerimin önünde. Sınıfın en arka
sırasında yalnız başına otururdu. Sırada yalnız başına oturan Mehmet Yılmaz
sorumluluk sahibi, çalışkan, arkadaşları ile olan ilişkisi ve öğretmenlere
saygısı ve efendi kişiliği ile dikkatimi çekmişti.
Dünkü öğrencim Mehmet yılmaz’ı 38 yıl sonra bugün Manisa Ticaret ve Sanayi
odası Başkanı olarak ziyaret ettim. Kendisine ve mesai arkadaşlarına
başarılar diledim ve kitaplarımı kendilerine takdim ettim.
Sayın Mehmet Yılmaz Beyefendi kardeşimin iş hayatında kat ettiği başarııyı
Manisa Ticaret ve Sanayi Odası başkanı olarak da kat edeceğindin asla şüphem
yoktur. Kendilerine başarılar diliyorum. Müteveffa arkadaşım rahmetli Bülent
Koşmaz'ın başarılarını Manisa’da taçlandıracağından asla şüphem yoktur.
Bu arada odanın demirbaşı olan odanın danışmanı Gökmen Aytaç da Lisemiz öğrencilerindendir. Öğrenciliğinden nezaketi, efendiliği ve terbiyesiyle yakından tanıdığım Gökmen Aytaç beye Manisa Ticaret ve Sanayi Odasında başka Manisa Lisesi mezunları olup olmadığını sorduğumda Gökmen bey odada birçok Manisa Lisesi mezunu olduğunu söyleyerek ilk aklına gelen isimlerden Manisa’da tarım ürünleri ticaretinde önemli bir ismi olan Ziraat Mühendisi Sezen Şenay’ın Başkan yardımcısı olarak görev yaptığını, tekstil sektöründe faaliyet gösteren Ali Karanfilci’nin de yönetim kurulu üyesi olduğunu söyledi. Personel olarak Ayseyl Şengil, Murat Gezginer,Sevilay Ağırol arkadaşlarımızın da personel olarak çalıştığını söyledi.
Manisa Lisesi, Manisa’nın en eski bir eğitim çınarı olarak yetiştirdiği filizlerini bugün Manisa dahil, ülkemizin muhtelif yerlerinde birer çınar olarak görmenin mutluluğunu yaşıyorum.
Bana bu keyfi yaşatan öğrencilerime teşekkür ediyorum,
Rabbime de şükrediyorum.
Sayın Mehmet YILMAZ, Sezen ŞENAY, Ali KARANFİLCİ ve Gökmen AYTAÇ bey kardeşlerim, sizleri tekrar tebrik ediyorum. Başarılanız daim olsun. Ne makamınızda, ne de iş hayatınızda Allah hiç birinizi mahçup etmesin.
Yorumlar
Kalan Karakter: