Ramazanlar bizler için oruç, namaz, ibadet ile geçen kendi hazine sandığımızı doldurmaya gayret ettiğimiz aydı. Bu ayın özel günlerinde nasıl kendimize daha çok çalışırız gideceğimiz gerçek yurt için bunun planlamasını yapardık hep. Tabi bu dediklerim şimdiki zamanlar için değil çocukluktan itibaren ele aldığım bir giriş oldu.
Geçen zaman içerisinde paylaşmak hemdem olmak diğergamlık yapmak görmek ki bu bakmakla görmek arasında ki fark gibidir. İnsan bazen burnunun önündekine bakar ama görmez. Görebilmek hissedebilmek, okuduğunu düşünüp idrak etmek. Komşusu açken tok yatan bizden değildir ne demek bunu anlayabilmek ve diğergamlık yaparak düşünebilmek. Dağlara buğday serpin Müslüman beldesinde kuşlar aç kaldı demesinler ne demek bunu ruhunda hissetmek. Anne Cennet’te ekmek var mı? Dedikten sonra hayata göz yuman çocuğun acısını duyabilmek. Bu örnekleri çoğaltmak mümkün bunların hepsi aslında tek bir şeyden geçiyor beş harfli bir kelimeden gün içerisinde çok kullanıyoruz aslında evet sizlerinde söylediğini uyar gibi oldum “İnsan” çok basit aslında değil mi?
Şimdi diyebilirsiniz İnsan değil miyiz insanız diye. yok bu o kadar kolay olmuyor. İnsan ayrı İnsan olabilmek ayrı. İnsan olmak halden anlamak görmek, hissetmek, paylaşabilmek, infak etmek, acı duymak. Yani öyle ben insanım deyip orak gibi hep kendine yonttun mu işi bu inan olmak olmuyor nefs oluyor ki Rabbim nefsimizin şerrinden herkesi korusun. İnsan testere gibi olmalı bir kendisine bir karşıya. Bir bana bir sana demeli. Bu illa meta madde anlamında olacak bir şey değil. Rabbim kimi insanı zenginlikle sınıyor kimisini yoklukla kimisini bir başka şeyle. Önemli olan burada her durumda insan olduğunu hatırlayıp kendisi dışında da bir dünya olduğunu idrak edip en hafifinden bir tatlı söz bir tebessüm ile de olsa karşısındakini mutlu etmesini öğrenmeli. Evet kardeşim halinden anlıyorum demeli omuz vermeliyiz, sırtımızı dönüp görmezden gelemeyiz, gelmememiz gerekir.
Kendi derdinin çok olduğunu düşünen insanların bakın insanlar diyorum çünkü benim için herkes insan ama bazıları bunun idrakinde değil ama onlar için de dua ediyoruz en kısa zamanda insanoğlu olduklarının farkına varmaları için.
Evet kendi derdi çok diye hayıflanan yüksünen isyan eden insanların yılda bir defa huzurevlerine gitmelerini tavsiye ediyorum. Orada kalan büyüklerimizle bir hasbihal etsinler. Uzaydan gelmedi orda yaşayanlar sizlerin bizlerin anne ve babaları. Kiminin yıllardan beri bir evladı uğramamış yanına. Kenar mahallelerin sokaklarında gezinin nasılsa bütün evlerin sokak kapıları ve pencereleri açıktır biraz kulak kabartın içeriden gelen seslere. Sokakta oynayan çocukların ayaklarında ne var onlara bakın üstlerinde ki kıyafetlere. Hastanelerin acillerine gidin ziyaret saatlerinde servislerde yatan hastaları ziyaret edin, yetiştirme yurtlarına sevgi evlerine gidin boncuk boncuk gözleriyle anne ve baba hasretiyle yanan yavrucakları görün onlarla vakit geçirin sonra şunu diyeceğinize eminim. Benim derdim yokmuş ben şımarıklık yapmışım…
Bu Ramazan çok bereketli geçti. Çok kişiye ulaştık. En önemlisi de güvendi güvenilmek. Yardımları ulaştırdığımız ailelerin esas kahramanları sizlersiniz. Sizler inandınız güvendiniz destek oldunuz biz sadece cansuyu olduk. Yeni yeni ailelerle tanıştık yeni yeni boncuk gözlere umut olduk sevinç olduk. Bunların hepsi sağ elin verdiğini sol elin görmesin bilincinde olan sizlerin yani isimlerinin kesinlikle açıklanmasını istemeyen kalpleri kendilerinden büyüklerin sayesinde oldu. Biz mi biz biraz yorulduk belki zamanımızı verdik ama ilk başta da dediğim gibi siz olmasaydınız bunların hiçbirisi olmazdı. Bizlere güvenip inanıp destek olan herkese şükranlarımızı sunarız.
Bizim yardımlarımız yıl içerisinde her ay düzenli olarak devam etmektedir. Sizlerde muhtaca umut olmak istiyorsanız irtibatta olalım.
Selam, Dua ve Muhabbetle…
Geçen zaman içerisinde paylaşmak hemdem olmak diğergamlık yapmak görmek ki bu bakmakla görmek arasında ki fark gibidir. İnsan bazen burnunun önündekine bakar ama görmez. Görebilmek hissedebilmek, okuduğunu düşünüp idrak etmek. Komşusu açken tok yatan bizden değildir ne demek bunu anlayabilmek ve diğergamlık yaparak düşünebilmek. Dağlara buğday serpin Müslüman beldesinde kuşlar aç kaldı demesinler ne demek bunu ruhunda hissetmek. Anne Cennet’te ekmek var mı? Dedikten sonra hayata göz yuman çocuğun acısını duyabilmek. Bu örnekleri çoğaltmak mümkün bunların hepsi aslında tek bir şeyden geçiyor beş harfli bir kelimeden gün içerisinde çok kullanıyoruz aslında evet sizlerinde söylediğini uyar gibi oldum “İnsan” çok basit aslında değil mi?
Şimdi diyebilirsiniz İnsan değil miyiz insanız diye. yok bu o kadar kolay olmuyor. İnsan ayrı İnsan olabilmek ayrı. İnsan olmak halden anlamak görmek, hissetmek, paylaşabilmek, infak etmek, acı duymak. Yani öyle ben insanım deyip orak gibi hep kendine yonttun mu işi bu inan olmak olmuyor nefs oluyor ki Rabbim nefsimizin şerrinden herkesi korusun. İnsan testere gibi olmalı bir kendisine bir karşıya. Bir bana bir sana demeli. Bu illa meta madde anlamında olacak bir şey değil. Rabbim kimi insanı zenginlikle sınıyor kimisini yoklukla kimisini bir başka şeyle. Önemli olan burada her durumda insan olduğunu hatırlayıp kendisi dışında da bir dünya olduğunu idrak edip en hafifinden bir tatlı söz bir tebessüm ile de olsa karşısındakini mutlu etmesini öğrenmeli. Evet kardeşim halinden anlıyorum demeli omuz vermeliyiz, sırtımızı dönüp görmezden gelemeyiz, gelmememiz gerekir.
Kendi derdinin çok olduğunu düşünen insanların bakın insanlar diyorum çünkü benim için herkes insan ama bazıları bunun idrakinde değil ama onlar için de dua ediyoruz en kısa zamanda insanoğlu olduklarının farkına varmaları için.
Evet kendi derdi çok diye hayıflanan yüksünen isyan eden insanların yılda bir defa huzurevlerine gitmelerini tavsiye ediyorum. Orada kalan büyüklerimizle bir hasbihal etsinler. Uzaydan gelmedi orda yaşayanlar sizlerin bizlerin anne ve babaları. Kiminin yıllardan beri bir evladı uğramamış yanına. Kenar mahallelerin sokaklarında gezinin nasılsa bütün evlerin sokak kapıları ve pencereleri açıktır biraz kulak kabartın içeriden gelen seslere. Sokakta oynayan çocukların ayaklarında ne var onlara bakın üstlerinde ki kıyafetlere. Hastanelerin acillerine gidin ziyaret saatlerinde servislerde yatan hastaları ziyaret edin, yetiştirme yurtlarına sevgi evlerine gidin boncuk boncuk gözleriyle anne ve baba hasretiyle yanan yavrucakları görün onlarla vakit geçirin sonra şunu diyeceğinize eminim. Benim derdim yokmuş ben şımarıklık yapmışım…
Bu Ramazan çok bereketli geçti. Çok kişiye ulaştık. En önemlisi de güvendi güvenilmek. Yardımları ulaştırdığımız ailelerin esas kahramanları sizlersiniz. Sizler inandınız güvendiniz destek oldunuz biz sadece cansuyu olduk. Yeni yeni ailelerle tanıştık yeni yeni boncuk gözlere umut olduk sevinç olduk. Bunların hepsi sağ elin verdiğini sol elin görmesin bilincinde olan sizlerin yani isimlerinin kesinlikle açıklanmasını istemeyen kalpleri kendilerinden büyüklerin sayesinde oldu. Biz mi biz biraz yorulduk belki zamanımızı verdik ama ilk başta da dediğim gibi siz olmasaydınız bunların hiçbirisi olmazdı. Bizlere güvenip inanıp destek olan herkese şükranlarımızı sunarız.
Bizim yardımlarımız yıl içerisinde her ay düzenli olarak devam etmektedir. Sizlerde muhtaca umut olmak istiyorsanız irtibatta olalım.
Selam, Dua ve Muhabbetle…
