FUTBOLA DAİR….

Futbol, çok güzel bir oyundur. Hemen hemen hepimizin oynadığı ya da arkadaşlarımızı oynarken seyrettiğimiz, yaşamımızın tam içinde ve bizim olan bir oyun.

Tüm dünyada çocuklar bu oyunun tadını alır ve gelişiminin birçok noktasında futbolun önemli bir rolü olur. Tabiki her çocuk futbol oynayacak, futbolu sevecek diye de bir kural yoktur.

Ancak futbol oynayan bir çocukta futbol oynarken de pek çok yetenek geliştirilir.

Bu konuda bireysel yeteneklerden, topa vuruş, koşma, karar verme ve bunun uygulaması çok önemlidir.

 Zorla velilerin sporcu ve antrenöre dayatması… Olursa zaten olacaktır. Zorla ise bir şey olmaz ve olmayacaktır.

Çocukta alt yapıda bireysel başlayan gelişimde önemli şeyler vardı elbet…

O da birey olma, takım olarak birlikte hareket etme, yardımlaşma ve takım formatına uyum.

Kısacası çocukta hem bireysel becerileri kullanmak, hem de bu yetenekleri uyumun parçası yapma becerisini göstermek gerekir. 

Futbol bu yönüyle bireye takım olarak hareket etmenin sırlarını öğretir.

Bu da aslında özlediğimiz bir dünyanın ipuçları da değil midir? Birey olarak özgünlüğümüzü yitirmeden, dayanışma içinde yaşamak.

 Aslında futbol ya hep beraber, ya hiçbirimiz diyerek toplumsal yaşam deneyimini bize aktaran mükemmel bir oyundur .

Günümüzde endüstriyel futbol dünyası bize başarıya odaklanan zenginlik hikayeleri anlatıyor. Ayrıca, bu oyunu oyun olmaktan çıkarıp seyir zevkini satıp taraftarı müşteri haline getirip, her şeyi metalaştırıyor.

Böyle de olsa, ne olursa olsun bir gerçek te yavaş yavaş değişmeye başladı.

Temel olarak ülkemizde tabanda gazozuna mahalle aralarında futbol maçlarının oynanması sona erdiği, mahallede spor alanı kalmadığı ve hızlı kentleşme olduğu endüstriyel futbolda her adım para olmaya başlamış ve böyle devam edecektir. 

Kısacası mahallede bizim olan futbol ,artık paranın ve parayı kontrol edenlerin gücü olma yolunda büyük bir yol almıştır….

Hepinize İyi Günler.