İnsan, eksik bir varlık değildir. Kimse kimsenin yarım kalmış hikâyesinin eksik sayfası, kırılmış parçası ya da tamamlanması gereken boşluğu değildir. Ama ne yazık ki, romantik ilişkiler çoğu zaman ‘beni tamamla’ yanılgısıyla başlar ve güvenin, özgüvenin ve aidiyetin yerini şüphe, kıyas ve tatminsizlik alır. İnsanlar, kendi içlerindeki eksiklikleri bir başkasıyla doldurmaya çalışırken, farkında olmadan hem kendilerini hem de karşılarındakini tüketirler.
Peki, şimdi bir seçim yapmanız gerekse?
Bir yanda yıllardır alıştığınız, kopmaya cesaret edemediğiniz, ama aslında içinde eksik hissettiğiniz bir ilişki… Diğer yanda sizi yeniden doğmuş gibi hissettiren, nefes aldıran, ihtimallerle dolu yepyeni bir hayat… Kendinize sormanız gereken soru şu: Gerçekten sevdiğiniz için mi oradasınız, yoksa kaybetmekten korktuğunuz için mi?
Sevgi, bir yarış değildir. Ama ne yazık ki birçok insan, ilişkilerini farkında olmadan bir teraziye koyar. Eskiyle yeni kıyaslanır, partner eski ilişkilerle karşılaştırılır, ‘daha iyisi’ veya ‘daha kötüsü’ arayışı hiç bitmez. Oysa bir insanı sevmenin ilk kuralı, onu olduğu gibi kabul etmektir. Eğer zihninizde sürekli bir kıyas varsa, aslında o kişiyi değil, kendi eksikliklerinizi tamamlayacak bir ‘ideal’ arıyorsunuzdur. Gerçek sevgi, başkasının üzerine inşa edilmez.
Ait Olmak mı, Bağımlı Olmak mı?
Birine ‘ait olmak’, sevildiğin, kabul edildiğin ve değer gördüğün bir bağ kurmaktır. Ama ‘bağımlı olmak’ tamamen farklıdır: Kendinden vazgeçmek, kendi isteklerinden ödün vermek ve o kişiyi hayatının merkezi haline getirmektir.
Ait olmak özgürlüktür, bağımlılık tutsaklık.
Ait olduğun kişiyle, bireyliğini kaybetmeden birlikte yürürsün.
Ama bağımlı olduğun kişi, kim olduğunu unutturur; hayatın onun etrafında döner.
Bağımlılık, ilişkileri tüketir. Birine ait olduğunda sevgi büyür, ama bağımlı olduğunda korku devreye girer. ‘Onsuz yapamam’ fikri, sevgi değil, çaresizliktir.
EKSÍK DEĞÍLSÍNÍZ!
Bir ilişki, iki insanın birbirine tutunarak var olma çabası değil, yan yana yürüyebilmeleridir. Eksik olduğunuzu düşündüğünüzde, tamamlanmak için başkasına ihtiyaç duyarsınız. Oysa eksik değilsiniz! Bir başkasıyla değil, önce kendinizle bütün olmalısınız.
İlişkiler, yamalarla, kıyaslarla, bağımlılıklarla değil; iki sağlam bireyin birbirine duyduğu saygıyla yürür. Eğer biri size "Seninle daha iyi olurdum, sen beni değiştirirdin" diyorsa, bilin ki o kişi önce kendini tamamlamayı öğrenmemiştir. Eğer biri sizi "Ama benden daha iyisini bulamazsın" diyerek manipüle ediyorsa, bilin ki orada sevgi değil, korku vardır.
Sevgi, eksikleri tamamlamak için değil, iki bütün insanın birlikte var olması içindir. Birine sırtınızı dayamayın, onunla yan yana yürüyün.
Yorumlar
Kalan Karakter: